Στις αρχές Σεπτεμβρίου 2020, μετά από σχεδόν ένα χρόνο στο λιμάνι χωρίς να βγει ποτέ έξω, η Mimosa σκόπευε να πλεύσει για τις Σποράδες μέσω του κόλπου της Εύβοιας. Το lockdown και η επιδημία COVID-19, καθώς και οι τεταμένες σχέσεις με την Τουρκία του προέδρου Ερντογάν, μας εμπόδισαν να κατευθυνθούμε προς τη Σμύρνη και την Κωνσταντινούπολη όπως είχαμε αρχικά σχεδιάσει.
Αλλά και αυτό το νέο πρόγραμμα χρειάστηκε να αλλάξει. Ο Αίολος με τη σειρά του αποφάσισε διαφορετικά για μας. Περάσαμε δύο εβδομάδες αποφεύγοντας τις κακές καιρικές συνθήκες ή κρυβόμαστε από αυτές ! Όντας λίγο αισιόδοξος στην αρχή, και με ένα πολύ έμπειρο πλήρωμα, ο Michel, η Nadine και εγώ, ξεκινήσαμε την Πέμπτη 10 Σεπτεμβριου προς ανατολικά, από το Φάληρο. Αν καταφέρουμε και φτάσουμε Χαλκίδα, μετα τα πράγματα θα είναι ευκολότερα. Μετά τις Φλέβες, 10 μίλια από τον Πειραιά, πρέπει ήδη να πάρουμε 2 μουδες. Φτάσαμε στο Σούνιο και αγκυροβολήσαμε με 42 κόμβους αέρα στις σπιλιάδες (λίγο παραπάνω από 8 μποφόρ) περιμένοντας να πέσει για να φύγουμε για την Τζιά ή την Κέα. Aκόμη και να κολυμπήσουμε κρεμασμένοι πίσω από το σκάφος που περιστρέφεται γύρω από την άγκυρα του, είναι δύσκολο. Έχουμε την εντύπωση ότι κάνουμε θαλάσσιο σκι!
Μετα την δύση του ήλιου, φτάσαμε στην Τζιά, με ανέμους 20-30 κόμβων μεταξύ ορτσα και πλαγιοδρομία και αγκυροβολήσαμε στο Βουρκάρι, στον κόλπο του Αγ. Νικολάου. Ενώ ο αέρας ωρύεται έξω από το λιμάνι, το αγκυροβόλιο είναι πολύ ήρεμο και δίνει την ψευδή εντύπωση ότι όλα έχουν τελειώσει. Ξεφυλλίζουμε τους μετεωρολογικούς χάρτες και φαίνεται ότι έχουμε ένα παράθυρο το απόγευμα της 11ης Σεπτεμβρίου για να ανέβουμε στο Μαρμάρι στις ακτές της Εύβοιας. Τα πράγματα όμως δεν είναι έτσι. Ο άνεμος είναι πραγματικά κατάπλωρα περίπου 30 κόμβοι, έχουμε αντίθετο ρεύμα περίπου 1,5 κόμβων και κύματα σχεδόν δύο μέτρα. Η περιοχή παραμένει πιστή στη φήμη της, το περίφημο Κάβο Ντόρο και αποφασίζουμε με λύπη μας να εγκαταλείψουμε το αρχικό πρόγραμμα μας. Πάμε στην Πελοπόννησο, πολύ πιο ήσυχη θεωρητικά. Αλλαγή πορείας, πίσω προς Αθήνα και θα περάσουμε τη νύχτα στις Φλέβες. Όχι όλη την νύχτα!
Εστιάζοντας την προσοχή μας στον καιρό για την νότια Εύβοια, παραμελήσαμε τον καιρό για τις Φλέβες. Σίγουρα σε κάθε περίπτωση, δεν μπορεί να είναι χειρότερος από αυτό που έχουμε στην Τζια και το πέρασμα για Σούνιο. Αλλά ο Αίολος μας την φυλάει. Κατά τη διάρκεια της νύχτας ο άνεμος γυρίζει από ΒΑ σε ΒΔ, όχι περισσότερο από 10-15 κόμβους, αλλά το κύμα μπαίνει στον κόλπο και η Μιμόζα πηδά 1μ ψηλά, πολύ κοντά στην ακτή. Είναι περίπου 1.30 π.μ. μέσα στην νύχτα, και οι τρεις στο κατάστρωμα, ανεβάζουμε την άγκυρα μας και βρίσκουμε καταφύγιο απέναντι στον κόλπο της Βουλιαγμένης, στον οποίο φτάνουμε μια ώρα αργότερα. Στους χάρτες λέει απαγορεύεται η αγκυροβολιά σε αυτόν τον κόλπο, αλλά υπάρχουν περίπου 10 σκάφη στο αγκυροβόλιο ! Το πρωί κάποιος ενοχλημένος από την άφιξη μας το βράδυ θα μας κάνει την παρατήρηση. Τον αφήνουμε να λέει ! Ο εργάτης μας κάνει λίγο θόρυβο. Σάββατο 12 Σεπτεμβρίου, κατεύθυνση προς τον Πόρο. Άνεμος πάλι δευτεροπρυμα όχι περισσότερο από 15 κόμβους, ο ήλιος μας ζεσταίνει, η θάλασσα είναι ήρεμη. Οι διακοπές αρχίζουν. Στον Πόρο ήταν το πρώτο cluster του COVID-19 τον Αύγουστο και όλοι εγκατέλειψαν την πόλη. Δεν έχω δει ποτέ αυτή την τόσο πολύ τουριστική πόλη τόσο άδεια ! Όλα φαίνονται σταματημένα, ακίνητα, οι λίγοι περαστικοί φορούν μάσκες και αλλάζουν πεζοδρόμιο, ώστε να μας αποφύγουν. Το βράδυ το λιμάνι γεμίζει με σκάφη σιγά σιγά, και πάμε σε μια ταβέρνα έρημη ακριβώς μπροστά από το σκάφος. Από τον Πόρο, στις Σπέτσες ένα από τα αγαπημένα μου νησιά του Αργολικού. Δένουμε επί πληρωμή στην προκυμαία ακριβώς μπροστά από το βενζινάδικο, στο τέλος του παλιού λιμανιού. Ούτε νερό ούτε ρεύμα, ο υπάλληλος του λιμενικού ταμείου δεν θα περάσει ποτέ, είναι αλήθεια ότι είναι Κυριακή, και μάλλον δεν δουλεύει. Βόλτα στην παραλία για να δείξω τα όμορφα σπίτια των Σπετσών στους φίλους μου. Θα μείνουμε μόνο για μία μέρα, καθώς στόχος μας είναι η νότια Πελοπόννησος, η Ελαφόνησος και τα Κύθηρα. Με τον ίδιο βορειοανατολικό άνεμο και έντονο κυματισμό φτάσαμε τη Δευτέρα 14 Σεπτεμβρίου στην ανατολική ακτή της Πελοποννήσου στον κόλπο του Κυπαρισσιού. Είναι ένας μεγάλος κόλπος πολύ ανοιχτός σε ανέμους από τα βόρεια και ανατολικά, αλλά υπάρχουν δύο κάπως προστατευμένοι όρμοι, ένας στο βορρά και ο άλλος στο νότο. Θα πάμε βόρεια. Το τοπίο είναι πολύ όμορφο, τα γύρω βουνά είναι καταπράσινα και απότομα. Στο κέντρο του κόλπου βρίσκεται το όμορφο χωριό Κυπαρίσσι. Μπάνιο και ταβέρνα το βράδυ ! Απολαμβάνουμε την καλή ζωή. Μόνο 2 σκάφη στον ντοκο ! Η κάθοδος για Μονεμβασιά την επόμενη μέρα ήταν σχεδόν ευχάριστη, αλλά μόλις φτάσαμε ο άνεμος ενισχύθηκε, 20-25 κόμβους από τα ΒΑ. Το λιμάνι της Μονεμβασιάς δεν είναι ασφαλές με αυτόν τον αέρα και προτιμάμε το αγκυροβόλιο στην Παλαιά Μονεμβασιά, 2 μίλια βορειοδυτικά. Εκεί όλα είναι ήρεμα. Θα επισκεφθούμε τη Μονεμβασιά κατά μήκος της ακτής με το σκάφος !! Η προσπάθειά μας να φτάσουμε στον Γέρακα το απόγευμα διακόπηκε επειδή είμασταν ορτσα με 20 κόμβους αέρα και η είσοδος στο λιμάνι βράδυ είναι αβέβαιη. Επιπλέον, είμαστε πεπεισμένοι ότι ο Γέρακας μπορεί να είναι παγίδα για εμάς, δεδομένου του πολύ ισχυρού ανέμου που περιμέναμε και του κυματισμού που σχηματίζεται στην είσοδο. Επιστροφή στην Παλαιά Μονεμβασιά για την νύχτα. Η πρόγνωση του καιρού για τις επόμενες ημέρες είναι το ελάχιστον τυχαία. Τρία ή τέσσερα καιρικά μοντέλα από τα ποιο γνωστά, κάνουν εντελώς διαφορετικές προβλέψεις, ένα σημάδι μεγάλης ατμοσφαιρικής αστάθειας κατά τη γνώμη μου. Την Τρίτη 15 Σεπτεμβρίου, το μεσημέρι, παρατηρήσαμε ένα μεγάλο βαρομετρικό χαμηλό που σχηματίζεται στον κόλπο της Σύρτης στη Λιβύη. Μας θύμισε πάρα πολύ τον medicane Zorba πριν από δύο χρόνια. Ταυτόχρονα, φίλοι ιστιοπλόοι, προειδοποιούν για την πιθανότητα ενός νέου medicane. Και θα δούμε την Παρασκευή ότι ήταν δυστυχώς αλήθεια. Περνάμε το απόγευμα της Τρίτης κάνοντας ένα σχέδιο Α, ένα σχέδιο Β ή Γ για να πάμε γρήγορα βόρεια και να βρούμε το σωστό καταφύγιο.
Αναχώρηση την επόμενη μέρα, Τετάρτη 15, νωρίς το πρωί, ορτσα με 20 κόμβους αέρα. Ακολουθούμε την ακτή της Πελοποννήσου, tack και ξανά tack. Μετά τον Γέρακα ο άνεμος γυρίζει πλάγιος και η Μιμόζα καλπάζει. Ο αέρας θα μας εγκαταλείψει στο ύψος του Φωκιανού, πριν από την πόλη του Λεωνιδίου. Εδώ είναι το σημείο για να αποφασίσουμε που θα πάμε περιμένοντας τον medicane. Στο Πόρτο Χέλι ή στο Ναύπλιο; Έχουμε ακόμα 24 ώρες ηρεμία. Ο άνεμος μάλλον θα πρέπει να επιστρέψει νοτιάς το απόγευμα κατά το ICON. Επιλέγουμε το Πόρτο Χέλι, η μετεωρολογική υπηρεσία αρχίζει να μιλά για ένα πιθανό medicane που θα επηρέαζε το Ιόνιο και ίσως την Αργολίδα. Στο Ναύπλιο το λιμάνι δεν είναι ασφαλές από ΒΔ ανέμους, το Πόρτο Χέλι είναι ένας προστατευμένος κόλπος, ο βυθός, άμμος και βούρκος, κρατά καλά. Πλώρη για Πόρτο Χέλι, με ένα καλό νότιο άνεμο όπως αναμενόταν. Φτάσαμε το απόγευμα της Τετάρτης 15 Σεπτεμβρίου δέσαμε στον ντοκο. Πέμπτη 16, οι προβλέψεις γίνονται ποιο ακριβείς. Ο medicane Ιανός, θα έρθει στο Ιόνιο, την Παρασκευή και στο Πόρτο Χέλι, περιμένουμε ΝΑ ανέμους πάνω από 50 κόμβους.
Προς το παρόν όλα είναι ήρεμα, και το απόγευμα αφήνουμε τον ντοκο για το αγκυροβόλιο στο βάθος του κόλπου. Είναι ποιο σίγουρο. Θα αγκυροβολήσουμε σε βάθος 3m στην άμμο, θα αφήσουμε 50m αλυσίδα και 10m σχοινί. Βάζουμε σχεδόν τα πάντα μέσα, βάζουμε όλα τα μπαλόνια, προετοιμάζουμε μια δεύτερη άγκυρα, περιμένουμε. Παρασκευή 17, ο Ιανός προκάλεσε σημαντικές ζημιές στην Κεφαλονιά, Ζάκυνθο, Ιθάκη. Στο Πόρτο Χέλι όλα είναι ήρεμα. Άνεμος 10-15 κόμβοι, ο ουρανός είναι βροχερός αλλά τίποτα περισσότερο. Σάββατο 18, ο Ιανός επηρεάζει την κεντρική Ελλάδα και μας αποφεύγει. Στο τέλος θα φύγει για να σβήσει στα νότια της Κρήτης. Εμείς έχουμε λίγο βροχή μόνο, τίποτα το σπουδαίο. Τέλος ο συναγερμός, καλά την βγάλαμε αλλά μερικοί φίλοι βρέθηκαν στην κόλαση στο Ιόνιο Πέλαγος. Μετά από μια στάση στην Ερμιόνη και την Αίγινα όπου για άλλη μια φορά δεν μπορώ να βρω θέση στο λιμάνι, την Τρίτη 22 Σεπτεμβρίου, η Mimosa είναι αγκυροβολημένη στο λιμάνι της, το Δελφινάριο. Άλλη μια μέρα για να προετοιμάσουμε το σκάφος για το χειμώνα. Παρά την θέληση μου να επιστρέψω τον Οκτώβριο, τίποτα δεν είναι πιο αβέβαιο, δεδομένης της υγειονομικής κατάστασης στην Αθήνα. Είναι αδύνατο να ξέρουμε πότε θα ανοίξουμε πανιά ξανά!
Το αρχείο σε pdf είναι εδώ Πελοπονησος-2020.pdf
Et pour les amis francophones vous trouverez ce récit en français ici https://stw.fr/fr/blogs/mimosa/2020-09-27-poursuivis-par-eole-peloponnese-2020
Add comment
Comments