Το περασμένο Σαββατοκύριακο 5-6 Οκτώβρη 2024 τρέξαμε στον Σαρωνικό τον αγώνα της καρδιας μας, αυτόν με διμελές πλήρωμα και απόσταση 140 μιλίων που οργανώνει ο ΣΕΑΝΑΤΚ. Εκκίνηση το Σάββατο στις μια απο την Γλυφάδα με ένα ελαφρύ ΝΔ αεράκι προς το νησάκι Μόδι νοτιοανατολικά του Πόρου.
Ο ουρανός είναι συννεφιασμένος, μαύρος προς τα δυτικά. Ο άνεμος δυναμώνει λίγο, σιγοντάρει και πάμε με 6-7 κόμβους όρτσα χωρίς tack κατευθείαν για Μόδι. Είμαστε χαλαροί όταν ξαφνικά χωρίς προειδοποίηση ο άνεμος γυρίζει προς τα βορειοδυτικά και 30 κόμβους! Μια δυο μούδες στα γρήγορα, ρολάρουμε λίγο την τζένοα, πριν την σκίσει ο αέρας. Όλα καλά καμμιά ζημιά. Πέντε λεπτά αργότερα, ηρεμία! Τι σου είναι ο Σαρωνικός! Έτσι σιγά σιγά περνάμε το Μόδι, φτάνουμε στον Σαν Τζώρτζη και την νύχτα του Σαββάτου προς Κυριακή περνάμε την πόρτα της Βούλας μετά από 70 μίλια, περίπου στις 3:30 το πρωί, μία ώρα και σαράντα λεπτά πίσω από τον πρώτο. 12οι/18. Όταν πάμε με 8 κόμβους και είμαστε χαρούμενοι, οι πρώτοι πάνε με 11! Κατεύθυνση πάλι για Μόδι, άνεμος και πάλι 10-15 κόμβοι, νύχτα χωρίς φεγγάρι. Ο αέρας σηκώνει μπαλόνι στις 60 μοίρες αλλά θα παραμείνει κάτω. Αυτό δεν ισχύει για τους συναγωνιστές μας. Νωρίς το πρωί της Κυριακής, τους βλέπω να σέρνονται γύρω από τον Μόδι. Τους προλαβαίνουμε και το κυνήγι αρχίζει ξανά. Ο άνεμος ανεβαίνει και μας πάει καλού κακού στα βόρεια της Αίγινας γύρω στο μεσημέρι της Κυριακής. Εκεί θα κριθεί ο αγώνας. Άπνοια. Σερνόμαστε με 0,5 κόμβους λίγο πριν την Σταχτορόη. Τα ελαφριά σκάφη πάνε καλύτερα με αυτόν τον άνεμο και προχωρούν. Τα αργά πίσω μας μας φτάνουν. Στον πολύ λίγο αέρα, συνήθως ρολάρουμε την τζένοα και πλέουμε, τρόπος του λέγειν, μόνο με την μαΐστρα. Έτσι περνάει η ώρα. Αφήνουμε την Σταχτορόη δεξιά, πάμε για Λαγούσες ή μάλλον Λαδούσες! Το σούρουπο φτάνει, είναι 7:30 μ.μ. και έχουμε 15 μίλια ακόμα. Ο πρώτος, ένα J11S η Αιολία του φίλου Spyros Papantoniou, έχει ήδη περάσει τη γραμμή τερματισμού. Ο ΒΔ αέρας που περιμέναμε στις 6μμ, είναι μάλλον όνειρο θερινής νυχτός. Το ηθικό του πληρώματος έχει πέσει στα χαμηλότερα επίπεδα. Με αυτή την ταχύτητα θα πρέπει να φτάσουμε γύρω στις 2-3 το πρωί της Δευτέρας. Και εάν βάλουμε άλλη μια ώρα να επιστρέψουμε στο λιμάνι μας, θα είναι ώρα να ξαναπιάσει δουλειά ο δεύτερος καπετάνιος. Οι αγορές δεν περιμένουν. Έτσι μέσα σε μια απέραντη λαδιά, εγκαταλείπουμε στις Λαγούσες. Μηχανή και μαΐστρα, κατεύθυνση προς το λιμάνι. Είκοσι λεπτά αργότερα, ένας ΒΔ άνεμος, αυτός που περιμέναμε, εμφανίζεται από το τίποτα. Σβήνουμε την μηχανή, παίρνουμε μια μούδα και κάνουμε ζιγκ-ζαγκ στη μέση της νύχτας ανάμεσα στα αγκυροβολημένα δεξαμενόπλοια, τα ταχύπλοα που επιστρέφουν στο λιμάνι του Πειραιά, και το κρουαζιερόπλοιο της TUI στην πλώρη μας. Οι πλησιέστεροι συναγωνιστές μας έκοψαν τη γραμμή γύρω στις 9:30 μ.μ. Εμείς, με βαριά καρδιά, επιστρέφουμε στο λιμάνι. Καθαρίζω το σκάφος την Δευτέρα το πρωί, το συμμαζεύω έτοιμο για τον επόμενο αγώνα, και την Τρίτη τα χαράματα πηδάω σε ένα αεροπλάνο για να βρω τον γκρίζο ουρανό και την αδιάκοπη βροχή στη Γενεύη! Εγκαταλείψαμε μεν, αλλά θα μας κατατάξουν, τελευταίους, βάσει το πέρασμα στην πόρτα της Βούλας. Δεν έχουν χαθεί όλα.
Η τρίτη συμμετοχή μας σε αυτόν τον αγώνα τελείωσε άδοξα. Όμως ο αγώνας ήταν θαυμάσιος. Πολλές συμμετοχές, τέλεια οργάνωση από τον Ναυταθλητικός Όμιλος ΣεανατΚαλλιθέας. Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τον ΣΕΑΝΑΤΚ για την οργάνωση, την επιτροπή και όλους τους εθελοντές που δεν έκλεισαν μάτι, προσέχοντας μας. Συν τους φιλάθλους στο Marine Traffic που απογοητεύσαμε.
Le week end dernier 5-6 Octobre nous partons en régate dans le golfe Saronique en équipage à deux et une distance de 140 milles. Le départ est donné par une légère brise direction l’îlot de Modi au sud est de Poros. Le ciel est couvert, noir vers l’ouest. Le vent monte un peu et nous filons au près à 6-7 noeuds. On est relaxe quand brutalement sans avertissement le vent passe au nord ouest et 35 noeuds ! On prend un ris vite, on enroule un peu le génois en catastrophe. Pas de casse. Cinq minutes après, tout redevient normal! Ainsi on passe la nuit de samedi à dimanche et nous passons la porte à Voula sur la côte Athénienne après 70 milles, vers 3:30 du matin, une heure quarante derrière le premier. Quand on fait 8 noeuds et nous sommes contents lui en fait 12 ! Direction Modi de nouveau vent 13-20 noeuds dans la nuit sans lune. On reste sage et le spi reste dans le coffre. Ce n’est pas le cas des concurrents. Au petit matin de dimanche je les aperçois encalminés autour de Modi. On les rattrape et la chasse recommence. Le vent monte et nous amène au Nord d’Egine vers midi dimanche. C’est là que va se jouer la course. Pétole. On se traîne à 0,5 noeuds. Les bateaux légers négocient mieux ce vent et prennent de l’avance. Dans le petit temps généralement on enroule le génois et nous naviguons si on peut dire, seulement à la GV. Ainsi le temps passe. Le crépuscule arrive, il est 19:30 et il nous reste 15 milles. Le premier un J111 a déjà coupé la ligne d’arrivée. Le moral est au plus bas, à cette vitesse on devrait arriver vers 2-3 heures du matin et revenus à notre port juste au moment de reprendre le travail pour mon second capitaine. Alors on abandonne. Moteur et GV, direction le port. Vingt minutes après un vent de NW se lève, on coupe le moteur on prend un ris, on zigzague en pleine nuit noire entre les pétroliers au mouillage et les vedettes rapides qui rentrent au port du Pirée. Chaud devant! Nos concurrents les plus proches coupent la ligne vers 21h30. Et nous avec un cœur lourd on rentre au port. Le bateau est nettoyé et rangé lundi et mardi aux aurores je saute dans un avion pour retrouver la grisaille et la pluie à Genève! 😢😢 On sera quand même classés en prenant le résultat à la porte après 70 milles. Tout n’est pas perdu.
Add comment
Comments